Afgelopen tijd maakte ik digitale schilderijen van onder andere Max Verstappen, Jeffrey Herlings, Tom Dumoulin en Sven Kramer. Ineens realiseerde ik me dat al deze topsporters gesponsord worden door Jumbo Supermarkten – of zelfs onderdeel zijn van Team Jumbo Visma. Wat een toeval! Zou ik een paar prints bestellen, en deze naar het hoofdkantoor van Jumbo Supermarkten in Veghel sturen?

Lees verder »

Het zit me al een tijd niet lekker dat de pen- en verfstreken op mijn digitale schilderijen lastig te maken zijn – of anders op zijn minst heel onnatuurlijk ogen. Hopelijk komt daarin vanaf vandaag verandering, met mijn nieuwe pen display: de Huion Kamvas Pro 20 (2019). Hij is binnen!

Lees verder »

Afgelopen weken werd ik verrast door de positieve reacties op de eerste digitale schilderijen. Ze werden vaak gedownload, en toevallig kwam ik er via Facebook achter dat ook al iemand een print van Regen in de stad had gemaakt en aan de muur gehangen. Dat ging wel heel erg snel. Misschien wel iets te snel. Hoe kon ik nu digitale schilderijen weggeven, zonder eerst zelf de kwaliteit via een testprint op ware grootte (150x50cm) te hebben gecontroleerd?

Lees verder »

Nietsvermoedend zat ik vanavond even op Facebook te kijken. Ik scrolde door de tijdlijn, en mijn oog viel op… Het eerste digitale schilderij van Matjoo! Maar dan wel op de tijdlijn van iemand anders. ‘Regen in de stad’ was gedownload, afgedrukt en aan de muur gehangen. Hoe mooi is dat. Een nieuwe mijlpaal!

Lees verder »

Vanmorgen kwam ik beneden, na een nacht flink doorhalen. Het was geloof ik tegen vieren toen ik naar bed ging. Maar ik zat in een soort flow. Of hoe je het ook wilt noemen. Ja, opnieuw was daar die twijfel. Onzekerheid. Mijn aartsvijand. Wie zit er nu op mijn digitale schilderijen te wachten? Zijn ze eigenlijk wel mooi? Vind ik ze zélf eigenlijk wel mooi? Maar deze keer ging ik door.

Lees verder »

Afgelopen weken maakte ik een paar digitale schilderijen. Puur voor de lol. Ik zette ze eens op Facebook, om te kijken wat er zou gaan gebeuren. De reacties waren super enthousiast. Het verbaasde me echt enorm. Er waren zelfs al mensen die afdrukken wilden bestellen. Niet te geloven. Dat gaf me het gevoel dat ik het werk maar eens op een site moest gaan zetten. Maar onder welke naam? Het werd Matjoo! Omdat pap me altijd zo noemde. Het betekent ‘beste vriend’.

Lees verder »

Een paar dagen geleden zat ik nog muurvast. Wat wil ik eigenlijk allemaal gaan doen? Welke richting zal ik kiezen? Waar is mijn pad? Michelle stelde voor dat ik maar eens iets creatiefs moest gaan maken. Voor de lol. Niets meer, niets minder. Het werd een digitaal schilderij. Omdat ik zoiets 20 jaar geleden ook al eens had gemaakt. Vandaag heb ik er nog een gemaakt: Max Verstappen in zijn RB14 in Singapore.

Lees verder »

Het was diep in de nacht, en ik keek op de klok. Bijna half drie. Ongelooflijk. Zonder dat ik het in de gaten had, zat ik alweer uren aan mijn digitale schilderij te prutsen. Ik voelde weer de beleving die ik 20 jaar geleden ook voelde, toen ik mijn eerste – en meteen ook laatste – digitale schilderij maakte. Het werd tijd om naar bed te gaan. Maar het voelde goed; Michelle had iets losgemaakt.

Lees verder »

Het beloofde een prachtige dag te worden. Na 20 jaar zouden Michelle en ik eindelijk gaan trouwen. Met onze vaders als getuigen. Helaas. De plannen moesten van tafel. Eind maart overleed pap. In juni de vader van Michelle. Onwerkelijk. Niet te bevatten. Nog steeds niet. Ik moet vaak aan pap denken. Heb mooie herinneringen aan hem. Inmiddels vraag ik me af welke herinneringen ik voor mijn kinderen wil achterlaten. Mijn zoektocht begint hier, in de zandbak.

Lees verder »